จะกี่พันโค้งกว่าจะถึงแม่ฮ่องสอนก็ไม่มีความหมายอะไร เมื่อฉันได้มาสัมผัสสิ่งที่ซ่อนอยู่ในแต่ละโค้งเหล่านั้น ท้องทุ่งนาภูเขาเขียวชะอุ่ม เมฆ หมอกที่ลอยอ้อยอิ่งในหุบเขาและยอดเขา แหล่งกำเนิดออกซิเจนและอากาศบริสุทธิ์ ที่ให้เราได้หายใจอย่างเต็มปอด ถือว่าคุ้มค่ามากกว่าอะไรทั้งนั้น ภาพที่ปรากฏตรงหน้าฉันคือคำตอบ เคยไหมที่เรายืนอยู่ที่ใดที่หนึ่งบนโลกใบนี้แต่กลับให้ความรู้สึกว่าเรายืนอยู่บนสวรรค์ชัดๆ และตอนนี้ฉันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ อากาศที่นี่สะอาดบริสุทธิ์และโล่ง เบาสบาย อยากหายใจเงียบๆแบบนี้นานๆจัง
ฉันได้รู้จักพี่ตึ๋งเจ้าหน้าที่ไฟป่าโดยบังเอิญ พี่ตึ๋งเลยชวนไปกินก๋วยเตี๋ยวที่แพงที่สุดในโลก เราเลยได้มีโอกาสใช้เวลาด้วยกันในวันที่อากาศชุ่มฉ่ำแบบนี้ ก็สมควรแล้วล่ะที่ก๋วยเตี๋ยวชามนี้จะแพงที่สุดในโลก เพราะมีทะเลหมอกเป็นชาม มีทิวเขา ต้นไม้น้อยใหญ่เป็นส่วนผสม มีละอองน้ำเม็ดฝนเป็นน้ำซุป และที่เด็ดที่สุดคือมีอากาศบริสุทธิ์เป็นเครื่องปรุง เอาจริงๆฉันว่าสมชื่อก๋วยเตี๋ยวหลักร้อยวิวหลักล้านจริงๆ
พี่ตึ๋งชวนให้ฉันดูต้นไม้ใหญ่น้อยที่แย่งกันขึ้นในหุบเขา แกบอกว่าที่นี่ คนกับป่าอยู่ด้วยกันอย่างสันติ เลยทำให้ต้นไม้เขียวชอุ่มแบบนี้ นอกจากอากาศที่แม่ฮ่องสอนจะบริสุทธิ์มากแล้ว น้ำใจของคนที่นี่ยังบริสุทธิ์ไม่แพ้กัน อากาศสะอาดที่อบอวนอยู่ท่ามกลางหุบเขา ไอเย็นๆที่รู้สึกได้เหนือพื้นน้ำ ทะเลหมอกที่รายล้อมอยู่รอบตัว ต้นไม้หลากหลายสายพันธุ์ช่วยเพิ่มระดับออกซิเจนให้ปอดและหัวใจของฉันพองโตอย่างมีความสุข มันไม่ได้เป็นแค่อากาศที่เราใช้หายใจต่อชีวิตเท่านั้น แต่เป็นลมหายใจที่มีคุณค่าต่อจิตใจอีกด้วย ตอนนี้ลมหายใจของแม่ฮ่องสอนได้เข้าไปอยู่ในตัวคือชั้นเรียบร้อยแล้ว ขอบใจนะลมหายใจของเธอแม่ฮ่องสอน